7 Jan 2013
ကယန္း(ပေဒါင္) လူမ်ဳိးမ်ား၏ ႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္သည့္ လည္ပင္းေၾကးကြင္း ဝတ္ျခင္း အေလ့အထသည္ ဝတ္ဆင္သူနည္းပါးလာသည့္အတြက္ အနာဂတ္တြင္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားမည္ကို စုိးရိမ္မိသည္ဟု လြိဳင္ေကာ္ အေျခစုိက္ ကယန္း အမ်ဳိးသမီးအဖဲြ႕မွ အတြင္းေရးမွဴး (၂) မမူအန္းေဂ်လာက ေျပာသည္။ ယေန႔ေခတ္ ကယန္း (ပေဒါင္) လူမ်ဳိး အမ်ဳိးသမီး မ်ားသည္ လည္ပင္းေၾကးကြင္း ဝတ္ဆင္ျခင္းေၾကာင့္ ေနထုိင္ရ ခက္ခဲျခင္း၊ လည္ပင္း
ရွည္ထြက္ၿပီးလည္တိုင္အလွပ်က္ ေစေသာေၾကာင့္ဝတ္ဆင္သူနည္းပါးလာၾကသည္။''ေၾကးကြင္းဝတ္ထားရင္ ေနရတာ အရမ္းပင္ပန္းတယ္။ ထုိင္ရင္လည္း ေကြးထိုင္လုိ႔မရဘူူး။ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ပဲထုိင္ရတာ။ဒါဝတ္ထားရင္ အလုပ္လုပ္ ရတာလည္း အဆင္မေျပဘူး။ ခြၽတ္ရ တပ္ရလည္း ခက္တယ္။ အဓိက ကေတာ့ လည္ပင္း ရွည္ လာတယ္။အလွပ်က္တယ္ဆုိၿပီးဝတ္တဲ့သူနည္းလာတယ္။''ဟုကယန္း(ပေဒါင္)လူမ်ဳိးျဖစ္သူမမူအန္း ေဂ်လာ က ေျပာသည္။
ကယန္း(ပေဒါင္) လူမ်ဳိးမ်ားသည္ အသက္ ခုနစ္ႏွစ္အရြယ္တြင္ ေၾကးကြင္း ၁ဝကြင္း စတင္ ဝတ္ဆင္ကာ ငါးႏွစ္သုိ႔မဟုတ္ ဆယ္ႏွစ္လွ်င္ တစ္ႀကိမ္ ေၾကးကြင္းမ်ားကို ထပ္တုိး ဝတ္ဆင္ေလ့ရွိၿပီး အမ်ားဆံုး ၂၄ကြင္းအထိ ဝတ္ဆင္ၾကသည္။ အဆုိပါ ေၾကးကြင္းမ်ားကို ေရွးယခင္က ေရႊျဖင့္ ျပဳလုပ္ၾကေသာ္လည္း ယခုေခတ္တြင္ ေငြေၾကး မတတ္ႏုိင္ ၾကေသာေၾကာင့္ ေၾကးႏွင့္ ခဲမ်ားကိုသာ အသံုးျပဳ လာၾကသည္ဟု ကယန္း (ပေဒါင္) လူမ်ဳိးမ်ားထံမွ သိရသည္။
''အသက္ႀကီးတဲ့ လူေတြပဲ ႐ိုးရာ ဓေလ့ ထိန္းသိမ္းတ့ဲ အေနနဲ႔ ဝတ္ၾကေတာ့တယ္။ လူငယ္ေတြက သိပ္မဝတ္ၾကေတာ့ဘူး။''ဟု အသက္ ၄ဝဝန္းက်င္ရွိ ပေဒါင္ အမ်ဳိးသမီးႀကီး တစ္ဦးက ေျပာသည္။ ကယားျပည္နယ္ ဒီးေမာ့ဆုိ ၿမိဳ႕နယ္ ပန္ပက္ ေက်းရြာအနီး ပတ္ဝန္းက်င္ ေက်းရြာမ်ားႏွင့္ ကယားျပည္နယ္ အႏွံ႔အျပားရွိ အခ်ဳိ႕ ေက်းရြာမ်ား၌ ေၾကးကြင္း ဝတ္ဆင္မႈမွာ တုိင္းရင္းသားမ်ား အတြင္း၌ ထက္ဝက္ခန္႔သာ ဝတ္ ဆင္ေတာ့ေၾကာင္း သိရသည္။
မင္းဟိန္းထက္
မင္းဟိန္းထက္
No comments:
Post a Comment